Preek over Zondag 16 / Marcus 15:37-46

1. Inleiding

Iemand van wie je veel houdt begraven. Dat is misschien wel de moeilijkste taak die we als mensen hebben. Om je geliefde naar het graf te dragen en in dat graf te leggen. Om het gat waar hij of zij inligt weer met aarde te bedekken of te laten bedekken en dan weer weg te gaan. Wat bitter en pijnlijk.

En niet alleen dat. Maar ook te weten dat jou hetzelfde lot wacht. Op een dag zal ook jij gestorven zijn en begraven worden. Dan komt er een einde aan je leven. Dan word je in het graf gelegd en alleen achter gelaten om te vergaan. Wat bitter en pijnlijk.

1. Wij verdienen de dood, maar Jezus stierf voor ons aan het kruis

De dood is onze straf, omdat wij niet leven zoals God het wil. God wil dat we op Hem lijken: dat we liefhebben en zorgen. Dat we op Hem vertrouwen. Maar in plaats daarvan is er ook veel haat, onverschilligheid. Zorgen we vooral voor onszelf en vergeten we voor de ander te zorgen en vergeten we dat God zorgt. Dat leidt tot ruzie, geweld, oorlog, onrecht, armoede, ga maar door. En daarom kunnen wij als mensen niet op deze wereld blijven. Wij hebben de dood verdiend.

Maar God geeft ons niet zomaar de doodstraf. God wil de wereld nieuw maken. En hij wil de mensen nieuw maken. En precies daarom is Jezus gekomen. Om opnieuw te beginnen. Hij hield wel altijd van mensen. Hij vertrouwde wel altijd op God. En dat leidde er toe dat Hij gedood werd. Maar juist zo maakte God een nieuw begin. Door zijn dood, wil God leven geven aan mensen die het verpest hebben. Juist daardoor wil God zondaars redden en tot nieuwe, goede mensen maken. Daarom stierf Jezus Christus aan het kruis.

In zijn lijden komt Jezus zo heel dicht bij ons. Hij weet heel goed wat het is om mens te zijn. Want Hij is het zelf. Hij weet wat het is om pijn te lijden. Hij leed zelf gruwelijke pijnen aan het kruis. Hij weet wat het is om te sterven. Jezus stierf zelf.

1. Jezus werd begraven

En ook Hij werd begraven. Jezus had gestreden voor recht en gerechtigheid. Voor liefde voor God en mensen. Hij had gestreden met de dood aan het kruis. En nu was hij gestorven.

Wie verder leest in de Bijbel, leest dat Jezus uit de dood opstond. Er zijn wel eens mensen die zeggen dat er een vergissing moet zijn geweest. Jezus leek alleen maar dood, maar hij was het niet echt. Maar dat lijkt toch uitgesloten als je leest hoe het gegaan is. De Romeinen hadden executieteams, soldaten die speciaal aangesteld waren om te kruisigen. Bovendien, een Romeinse bestuurder zou het lichaam van een ter dood veroordeelde nooit vrij geven, als hij niet zeker wist dat dat die ook echt dood was. In Marcus lazen we dan ook dat Pilatus laat controleren of Jezus wel echt dood is. Als Pilatus zeker weet dat Jezus dood is, geeft hij het lichaam aan Jozef.

Veel van zijn leerlingen waren weggevlucht. Maar er zijn er nog een paar over. De rijke Jozef van Arimatea vraagt om het lichaam van Jezus en laat dat begraven in zijn eigen graf. Met zorg wikkelt hij zijn lichaam in zuiver linnen. Zoals je dat doet met een overledene van wie je veel gehouden hebt. Je bent hem kwijt, maar wat je nog kan doen dat doe je.

Voor het graf rolt Jozef een grote steen. Afgesloten. Zoals het leven van Jezus afgesloten. Hij is werkelijk dood.

Jezus heeft geleden, is gestorven en begraven. Voor ons. Om ons te redden uit ons verrotte leven van angst, kwaad en wantrouwen. Hij wil ons nieuw maken. Maar Jezus is gestorven. Waarom moeten wij dan nog sterven? Waarom moeten ook christenen hun geliefden begraven?

Dat is niet omdat God ons nog straft voor de zonde. Die straf heeft Jezus Christus gedragen. Maar onze dood is een verlossing van ons lichaam dat nog zo vast zit aan zoveel wat kapot is op deze aarde. God heeft in Jezus Christus een begin gemaakt.

1. Begraven is zaaien

En daarom moeten wij uiteindelijk toch sterven. Zodat er een eind komt aan ons oude leven en er een nieuw leven kan beginnen. Begraven lijkt op het planten van een zaadje. Als je een zaadje in de aarde plant, dan moet het eerst doodgaan voordat het kan leven. Jezus heeft dat gezegd over zijn eigen dood en begrafenis: de graankorrel kan alleen vrucht dragen als ze in de aarde valt en sterft. Jezus moest sterven om een eind te maken aan het kwaad en de dood. Doordat hij sterft kan hij ook de dood overwinnen.

En Jezus zegt dat hetzelfde geldt voor iedereen die in Hem gelooft. Wie in Hem gelooft zal leven, ook al is hij gestorven. Een geliefde begraven kan dan nog bitter en pijnlijk zijn. Maar je hoeft dat niet zonder hoop te doen. Jezus werd begraven en stond op uit de dood. En dat geldt voor iedereen die in Hem gelooft en sterft. Je zult weer opstaan.

Je kunt er tegenop zien dat je zult sterven. Wat een nare gedachte dat je lichaam in de grond zal vergaan. Maar denk dan aan de begrafenis van Jezus. Hij werd begraven, maar stond weer op uit de dood. En voor jou zal het zelfde gelden. Je zult leven. Je aardse lichaam is kwetsbaar en sterfelijk. Het kan pijn lijden. Je lichaam is ook dat lichaam waarmee je nog zo tekort schiet in liefde. Dat lichaam zal sterven, maar er zal een nieuw lichaam uitkomen. Een lichaam dat voor altijd zal leven.

Jezus is ons voorgegaan door de dood naar het leven.

1. Dat geeft moed voor het leven

Dat vooruitzicht geeft niet alleen moed als we iemand moeten begraven of als we zelf zullen sterven. Het geeft ook moed in het leven van elke dag. Dat zie je bijvoorbeeld aan Jozef van Arimatea. Hij was een rijke man, maar hij was een leerling van Jezus geworden. Hij vertrouwde niet op zijn rijkdom, maar op wat Jezus hem geleerd had. En toen Jezus gestorven was, geloofde hij misschien nog niet dat Jezus uit de dood zou opstaan. Maar hij had er alles voor over om Jezus te begraven. Hij ging naar Pilatus die Jezus ter dood veroordeeld had. En hij vroeg om Jezus’ lichaam. Wat zou die gedacht hebben? Romeinse bestuurders stonden erom bekend dat ze graag hun macht misbruikten om rijken af te persen. Zo stelde Jozef zich wel heel kwetsbaar op. Vragen om het lijk van een misdadiger! Ook in de Joodse religieuze gemeenschap zal Jozef zich verdacht gemaakt hebben. Maar dat maakt hem niet uit. De enige die er werkelijk toe doet in zijn leven is Jezus.

Jozef wist waarschijnlijk niet dat Jezus zou opstaan. Nu kun je weten dat Jezus is opgestaan. Zou je dat ook doen wat Jozef deed? Alles wagen voor Jezus? Sommige van jullie hebben dat gedaan. Het had je leven kunnen kosten, juist omdat je christen was, of bent geworden. Misschien twijfel je daar nog over. Zou ik wel christen durven worden. Of misschien ben je christen, maar vraag je je af: leef ik zo dat ik alles durf te wagen voor het geloof in Jezus Christus?

Denk er dan goed over na. Neem geen overhaaste beslissingen. Maar weet wel: Hij is het waard. Hij heeft vrijwillig het leven met ons gedeeld. Heeft ons kruis op zich genomen en is gestorven. Hij liet zich in een graf leggen, allemaal om deze wereld te redden. Allemaal om jou te redden. Hij liet zich begraven, zodat je niet meer dood hoeft te zijn voor altijd. Hij biedt je het leven aan.